Djakarta
Door: Pietje
Blijf op de hoogte en volg Pietje
05 Maart 2018 | Filipijnen, Manilla
Dag allemaal,
He, ik moet het even kwijt allemaal, er is zo veel gebeurd. Goede vlucht gehad naar Djakarta: ik las in het vliegtuig een boek over Calvijn en naast mij zat een mevrouw met een pen in de had met …… “Calvijn College” er op: direct leuk contact en gezellig gepraat en een mandarijntje gedeeld. Bij de uitgang zwaaiden we nog en net toen ik dacht dat ze weg was kwam ze terug: ze wilde toch wachten op mijn familie die er dus niet was. Eerst maar omgeroepen op de luchthaven: geen succes. Ik had 3 tel. nrs.: moeizaam kregen we van 1 antwoord. Uiteindelijk, met heel veel dank aan deze mevrouw, kregen we bericht dat de tolwegen afgesloten waren en dat er een vertraging was maar ze kwamen er aan. Zo blij was ik met al haar goede zorgen. Uiteindelijk sta je daar in een vreemde stad en je wordt niet afgehaald: ik voelde mij toen echt wel heeeel alleen! Toen … ja: mijn nicht met haar man. Zo warm en lief. Had het wel gehad na de vlucht maar we moesten eerst ergens eten en praten. Tegen de avond kwamen we thuis aan en toen stond “weer eten” op het program met haar beide dochters en 2 kleinkids (foto 1). Allemaal leuk en ik zie duidelijk tekenen van herkenning: fysiek en ook karaktertrekken.
We zijn al paar keer op pad geweest. Ik heb een heel fijn appartementje tot mijn beschikking: heerlijk, echt vacantiegevoel. Soms doen we samen wat en soms ga ik lekker in mijn hutje zitten. Zit wel hemelsbreed ( 50/100 mtr.) van de moskee af en dat betekent iedere morgen ….. heeeel vroeg wakker worden. Gelukkig had ik goede oordopjes meegenomen. Overdag hoor je ook wel een paar keer de oproepen tot gebed. Verder zie je niet alleen veel dames met hoofddoeken maar ook kleine meisjes van 3. Iedereen is allervriendelijkst tegen elkaar maar toch voel je wel iets … In de winkels is iedereen heel erg hulpvaardig duidelijk veeeel meer educated dan in Manila. Wat een wereld van verschil. Heb slechts 1 kat en 1 hond gezien terwijl je in Manila er over struikelt. Een enorme stad met 500 malls en echt heel schoon. In de echte buitenwijken is het heus wel armoedig maar niet zo als Manila. Ben zo blij dat ik deze paar dagen break heb ingelast want wat hebben we veel om over te praten! De bekeken foto’s zijn niet te tellen!
Mijn neef bood aan mij mee te nemen naar enkele bezienswaardigheden. Tevens de gelegenheid om eerst een familiekiekje te maken (foto 2). Ik wilde graag uitgebreider zien wat de Nederlanders hier allemaal hebben betekend. Inmiddels zijn we 2 dagen samen op de “toeristische” tour geweest: musea, haven, VOC, en ga maar door, iedere keer afgesloten met een heerlijke Indonesische maaltijd! Spannend was mijn vervoer door Djakarta (foto 3) …… hoe ouder, hoe gekker denken we maar: ik heb het overleefd!
Ook met mijn nichtje/haar 2 dochters en 2 kleinkinderen hebben we de big 5 gezien ten noorden van Djakarta in Bogor (een mooi bergachtig gebied): een stuk hoger waar het lekker koel was.
Ik zag er in eerste instantie erg tegen op om alleen in het appartementje (foto 4) te verblijven maar achteraf was ik er errug blij mee.
Zo vloog de week voorbij. Jasmin heeft mij met een taxi van de luchthaven opgehaald en dat was gezellig. Ze vertelde dat er weer 2 nieuwe babies zijn toegevoegd aan de TLC family. Kreeg ook een stille hint of Ate Pietje niet een maandje extra wilde blijven!
Inmiddels ben ik weer in “mijn” kamer en alles staat weer op zijn vertrouwde plaatsje.
Morgen weer aan de slag: mijn accu is weer voor meer dan 100% opgeladen!
xxPP
He, ik moet het even kwijt allemaal, er is zo veel gebeurd. Goede vlucht gehad naar Djakarta: ik las in het vliegtuig een boek over Calvijn en naast mij zat een mevrouw met een pen in de had met …… “Calvijn College” er op: direct leuk contact en gezellig gepraat en een mandarijntje gedeeld. Bij de uitgang zwaaiden we nog en net toen ik dacht dat ze weg was kwam ze terug: ze wilde toch wachten op mijn familie die er dus niet was. Eerst maar omgeroepen op de luchthaven: geen succes. Ik had 3 tel. nrs.: moeizaam kregen we van 1 antwoord. Uiteindelijk, met heel veel dank aan deze mevrouw, kregen we bericht dat de tolwegen afgesloten waren en dat er een vertraging was maar ze kwamen er aan. Zo blij was ik met al haar goede zorgen. Uiteindelijk sta je daar in een vreemde stad en je wordt niet afgehaald: ik voelde mij toen echt wel heeeel alleen! Toen … ja: mijn nicht met haar man. Zo warm en lief. Had het wel gehad na de vlucht maar we moesten eerst ergens eten en praten. Tegen de avond kwamen we thuis aan en toen stond “weer eten” op het program met haar beide dochters en 2 kleinkids (foto 1). Allemaal leuk en ik zie duidelijk tekenen van herkenning: fysiek en ook karaktertrekken.
We zijn al paar keer op pad geweest. Ik heb een heel fijn appartementje tot mijn beschikking: heerlijk, echt vacantiegevoel. Soms doen we samen wat en soms ga ik lekker in mijn hutje zitten. Zit wel hemelsbreed ( 50/100 mtr.) van de moskee af en dat betekent iedere morgen ….. heeeel vroeg wakker worden. Gelukkig had ik goede oordopjes meegenomen. Overdag hoor je ook wel een paar keer de oproepen tot gebed. Verder zie je niet alleen veel dames met hoofddoeken maar ook kleine meisjes van 3. Iedereen is allervriendelijkst tegen elkaar maar toch voel je wel iets … In de winkels is iedereen heel erg hulpvaardig duidelijk veeeel meer educated dan in Manila. Wat een wereld van verschil. Heb slechts 1 kat en 1 hond gezien terwijl je in Manila er over struikelt. Een enorme stad met 500 malls en echt heel schoon. In de echte buitenwijken is het heus wel armoedig maar niet zo als Manila. Ben zo blij dat ik deze paar dagen break heb ingelast want wat hebben we veel om over te praten! De bekeken foto’s zijn niet te tellen!
Mijn neef bood aan mij mee te nemen naar enkele bezienswaardigheden. Tevens de gelegenheid om eerst een familiekiekje te maken (foto 2). Ik wilde graag uitgebreider zien wat de Nederlanders hier allemaal hebben betekend. Inmiddels zijn we 2 dagen samen op de “toeristische” tour geweest: musea, haven, VOC, en ga maar door, iedere keer afgesloten met een heerlijke Indonesische maaltijd! Spannend was mijn vervoer door Djakarta (foto 3) …… hoe ouder, hoe gekker denken we maar: ik heb het overleefd!
Ook met mijn nichtje/haar 2 dochters en 2 kleinkinderen hebben we de big 5 gezien ten noorden van Djakarta in Bogor (een mooi bergachtig gebied): een stuk hoger waar het lekker koel was.
Ik zag er in eerste instantie erg tegen op om alleen in het appartementje (foto 4) te verblijven maar achteraf was ik er errug blij mee.
Zo vloog de week voorbij. Jasmin heeft mij met een taxi van de luchthaven opgehaald en dat was gezellig. Ze vertelde dat er weer 2 nieuwe babies zijn toegevoegd aan de TLC family. Kreeg ook een stille hint of Ate Pietje niet een maandje extra wilde blijven!
Inmiddels ben ik weer in “mijn” kamer en alles staat weer op zijn vertrouwde plaatsje.
Morgen weer aan de slag: mijn accu is weer voor meer dan 100% opgeladen!
xxPP
-
05 Maart 2018 - 12:36
BJ:
Wat fijn dat je weer opgeladen bent. Op volle kracht de komende drie weken in dan maar. Gelijkenissen zijn duidelijk. goed werk! -
05 Maart 2018 - 13:07
Lotte:
Wat fijn dat je t zo naar je zin hebt gehad! En fijn datvde accu weer vol is en je er weer tegenaan kan! De hamvraag: blijf je een maandje langer???? -
05 Maart 2018 - 13:30
Loes:
Hee Pietje, Leuk dat we weer zo op de hoogte worden gehouden van je spannende maar vooral goede bezigheden.
En fijn dat je ook een weekje tussenuit kon, bizar familie die je nooit gezien hebt in Indonesie te ontmoeten.
Hoop je toch weer eind van de maand in Holland te zien !
Groetjes, Loes -
05 Maart 2018 - 14:12
Else:
Al weer zo'n leuk verslag. Bijzonder Piet om je "verre" familie te leren kennen en dan zulke toeristische maar waardevolle tripjes te maken. Erg benieuwd naar de foto's. Neem ze mee naar het huwelijk.
Inmiddels is Iris geboren. Alles goed. Bj was bij Hanneke en hij zal daar best verwend zijn met de gebruikelijke lekkernijen. Sjaantje gedroeg zich uitstekend, lag wel op de voordeurmat om op de baas te wachten. Baloe is weer gegroeid, maar nog steeds een aanwinst voor de familie. Beij heeft elke dag met haar mannen schaatsen gereden (is deventers) en Pauline zond een app van haarzelf op het ijs in het haagse bos.
Ik neem aan dat je de kindertjes en de babies weer lekker vertroeteld en aandacht geeft. Heel goed, hou
vol. Nog mooie en goede weken. Dank voor je verslag. Liefs, Else -
05 Maart 2018 - 15:21
Monique:
Hoi Pietje,
Echt geweldig zo achterop een scooter. Ik ben blij dat je nog leeft. Fijn dat je het goed hebt gehad bij de familie. Nu nog weer aan het werk hihi. Veel liefs uit de Velswijk. -
05 Maart 2018 - 15:41
Marlon:
Leuk om weer even van je te horen. En fijn dat je week bij je familie zo gezellig is geweest.
Veel succes met de komende weken. Liefs Marlon -
05 Maart 2018 - 15:42
Marlon:
Leuk om weer even van je te horen. En fijn dat je week bij je familie zo gezellig is geweest.
Veel succes met de komende weken. Liefs Marlon -
05 Maart 2018 - 17:38
Weina:
Wat een verhaal en fijn om te lezen dat je bij familie verweg toch zoveel herkenning en vertrouwdheid kunt vinden. Voor herhaling vatbaar?
Ik snap heel goed dat ze je nog een maandje extra willen hebben in het TLC. En waarom niet langer blijven?
Wij zijn ook weer terug van vakantie en hebben vndg de rapportjes meegekregen. Alle drie hebben ze heel erg hun best gedaan met lezen en dat is te zien! Troste juffen en trotse ouders dus.
Fijne laatste weken, lfs van ons -
05 Maart 2018 - 19:04
Anne:
Spannend en ook leuk!
Je blijft toch niet een extra maand? -
06 Maart 2018 - 19:48
Thera:
Wat een leuke familie hebben wij en wat fijn en bijzonder dat je ze hebt ontmoet!
Zier er allemaal heel gezellig uit en een mooi appartementje zeg!
Succes en plezier met de laatste lootjes , of nog niet de laatste ;)? -
06 Maart 2018 - 21:39
Fried:
Spannende verhalen Pietje, leuk om te lezen en jezelf maar erg gewoon vinden, maar ook blij om zo,n vriendin te hebben, die het toch maar allemaal doet. Ook leuk om je binnenkort weer te zien, want die maand erbij zou voor BJ toch wel te lang zijn, liefs Fried -
08 Maart 2018 - 22:02
Ela:
Dag Pietje, fijn dat ik al je belevenissen kan volgen. Het moet een goed gevoel geven dat je bij je tot nu toe onbekende familieleden een warm onthaal krijgt.
Veel sterkte met je werk in het TLC en ik hoop je binnenkort toch weer te zien. Liefs, Ela
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
