De heenreis

Dag allemaal,

Inmiddels ben ik aangekomen bij een Amerikaans echtpaar waar ik mag verblijven.

Ik ga bij het begin beginnen:

Op weg naar Schiphol hebben Bart-Jaap en ik een break genomen op station Utrecht om de kids en kleinkids nog even te zien! (Albert was zondag al geweest met 3 stuks). Zitten we daar enop eens komt er een bellende meneer die heel sneaky zijn hand op de beugels van mijn kleine handbagage koffertje legt, als of het allemaal gewoon is. BJ hield zijn hoofd koel en stak rustig zijn arm door de beugel zodat het stiekem meenemen niet meer mogelijk was! Hoorde het gelukkig later pas. Vervolgens zijn we naar Schiphol gegaan en na het inchecken hebben we nog een drankje genomen. Toen BJ met de trein terugging en ik alleen nog wat rond schuifelde werd ik gevolgd door een vreemde mevrouw die steeds zo'n 10 meter achter mij bleef: apart! Ben toen maar door de douane gegaan en was daar van verlost. Dus opgepast mensen.

De vlucht ging voorspoedig: geen stoel onbezet. Normaal gesproken stapte ik over in Taipeh (Taiwan) maar ivm de oorlog in Oekraïne ging de vlucht via Bankok (Thailand). Daar gingen een heleboelpassagiers er uit en de Manila gangers moesten in het vliegtuig 1 1/2 uur wachten omdat het toestel werd schoongemaakt. Was behoorlijk warm en een glaasje water werd niet geschonken (KLM onwaardig).

Knap hoe altijd op de minuut gezegd kan worden hoe laat de landing is: precies op tijd.

Had problemen met de scan (ivm corona) op mijn mobiel want die had op Manila airport geen bereik en met een meneer die gebrekkig Engels spreekt en net zo veel van computers afweet als ik …….Ik was dus de laatste die door de douane ging en was bang dat Lenny (de helper van het kindertehuis) haar broer en echtgenote met de oude jeep van het kindertehuis al weg zouden zijn maar ze waren er! Was top om ze zien.

Uiteindelijk hier aangekomen en toen ze weg wilden rijden deed de jeep het niet meer…..pppffff met z’n allen geduwd en gelukkig sloeg de auto aan.

Het echtpaar hier is allerhartelijkst: heb een fijne kamer, eigen badkamertje, en een heerlijk bed. Ik denk er een uur over te doen van hier naar het TLC: voor hier is dat peanuts.

Morgen begin ik in de TLC om 8.00 uur …..zie er echt naar uit!

Enkelen van jullie hebben mij gevraagd of ze een bijdrage konden leveren voor hetTLC. Van sommigen ook al “flapjes” in de hand gedrukt gekregen, dank daar voor.

Er zijn 2 mogelijkheden:

1.Via de St. Immanuel, Wijk bij Duurstede (ANBI-status) vermelden “The Little Childrens Home” Manilla, PH.

NL 04 TRIO 200 020 0494

2.ING: NL 94 INGB 000 302 7832 tnv A.J. Pull ter Gunne: dit is een rekening waarmee ik dingen kan doen die is, voor “wat mijn hand vindt om te doen”

Mooi gezegd: hoorde ik van iemand op ons plein.En er is altijd wel wat: een nieuw zwembadje: ééntje voor de baby’s en één voor de iets grotere omdat de oude echt “door” waren. Het opknappen van het speeltuintje naast TLC: kettingen van schommels waren door en zijn vervangen, plankjes van de wipwap verrot enz. Iedere keer zijn er dit soort dingetjes waar geen geld voor is.

Dus zo ver alles top. Alle goeds, xxPP