Francis - vervolg
Door: Pietje
Blijf op de hoogte en volg Pietje
28 Februari 2015 | Filipijnen, Manilla
Ha Allemaal,
Tsja, hoe gaat het nou met mijn kleine vriend? Hij was even buiten beeld omdat hier ook andere zaken mij bezighielden en ik jullie niet wilde overvoeren met Francis. Hij is inmiddels wat verder en wij zijn wat wijzer over de oorzaken van zijn slechte functioneren.
We zijn eerst naar een kinderneuroloog geweest: iedereen opereert hier een beetje voor zichzelf…..in een flatje op 20 hoog in Manilla praktiseert Mw. Butler die een EEG wilde en wat bloed. Op de vraag waar we die EEG dan moesten laten maken zei ze dat we dat zelf mochten beslissen en dat je dat overal kunt laten doen. Vreemd antwoord maar ik dacht wel even……ze krijgt tenminste geen provisie van ingestuurde patiënten en da’s al heel wat in een corrupt medisch systeem als hier. Dus dat hebben we in een goed ziekenhuis laten doen. Van te voren moesten we een spulletje kopen dat we mee moesten nemen. Alles is hier verkrijgbaar zonder recept (zelfs antidepressiva en antibiotica) dus dat was makkelijk. Een half uur van te voren melden en toen moesten we zelf het rustgevende middeltje geven. Werkte bij Francis niet zo als het zou moeten: het leek wel alsof hij zich er tegen verzette. Ik had hem op schoot, heb drie kwartier de longen uit mijn lijf gezongen (misschien heb ik geen zangtalent?) maar uiteindelijk legde hij het loodje. 25 Electroden op zijn hoofdje en 2 op zijn borstkas en toen nog het onderzoek van een half uur, waarna hij niet meer wakker te krijgen was. De uitslag, die wat duidelijker en in begrijpelijke taal uit Nederland kwam, was dat er op sommige plaatsen in zijn hersenen activiteiten zijn waarvan de sterkte en de frequentie niet waren zoals ze zouden moeten zijn. Waar dat vandaan komt: geboortetrauma, te hard aangepakt? Er lijken in elk geval geen gebieden uitgevallen! Het geneesmiddel (deparkine) dat ze hem voorgeschreven hebben, wordt in Nederland ook gebruikt. De kunst is deze medicatie heel precies op Francis af te stellen. Het medicijn zou de epileptische aanvallen (tjes) kunnen doen verminderen en mogelijk verdwijnen. Als dat gebeurt kan er een andere wereld voor Francis opengaan, MITS er geen andere beperkingen zijn. De medicatie zal zijn ontwikkeling niet in de weg staan. Nou, dat was goed nieuws. Jasmin heeft 30 instellingen gebeld om een plekje voor Francis te zoeken, en op basis van de medische gegevens hebben er 29 direct "nee" gezegd. Alleen het tehuis voor "sick and dying children" wilde hem wel plaatsen maar dat betekent dan "einde oefening". Toen kwam er ineens een andere instelling om de hoek: de stichting GENTLE HANDS …….. (zie http://www.gentlehandsinc.org/). Gisteren hebben we Francis daarnaartoe gebracht. Ik had hem in de auto op schoot en hij pakte het gele sleutelkoordje dat om mijn nek hangt. Toen de sleutels rammelden kwam er een heel, heel zuunig (Hollands? Heeft ie toch iets meegekregen.) lachje naar boven: herkenning! Francis was bij binnenkomst het 90ste kind. 65 caretakers zorgen voor de kinderen!!! Er is ook gespecialiseerd personeel en één op één zorg in de unit waar hij nu is. Acht bedjes met patiëntjes. Het raakte mij, en iedereen die mee was, wel: de social worker Jasmin, de caretaker waar hij onlangs verbleef……. We realiseerden ons ook wel dat het echt niet te doen zou zijn geweest om hem hier te houden want hij is gewoon een patiëntje. Hier zal hij vier maanden mogen blijven. Als er een ieniemienie beetje verbetering is, zal dat verlengd kunnen worden met drie maanden. Maar als er na vier maanden geen verbetering is, gaat hij alsnog naar het tehuis voor de "sick and dying children". Heb mijn knop allang omgezet en snap dat in hun cultuur hij "sick" is. Maar dan is wel alles geprobeerd.
Er zal nu heel veel geoefend moeten worden met zijn "wiebelhoofdje" en aan nog meer mankementjes. Het streven nu is hem adoptable te krijgen. Dat is eigenlijk altijd een beetje mijn doel en mijn stille hoop geweest.
Francis had iedereens hart gestolen zo klein als ie was……zoveel meegemaakt en zo berustend: kan ik nog wat van leren.
Een mooiere afsluiting van de "episode Francis" had ik mij niet kunnen voorstellen. Voor iedereen hier….eind goed al goed!
Liefs Pietje
Tsja, hoe gaat het nou met mijn kleine vriend? Hij was even buiten beeld omdat hier ook andere zaken mij bezighielden en ik jullie niet wilde overvoeren met Francis. Hij is inmiddels wat verder en wij zijn wat wijzer over de oorzaken van zijn slechte functioneren.
We zijn eerst naar een kinderneuroloog geweest: iedereen opereert hier een beetje voor zichzelf…..in een flatje op 20 hoog in Manilla praktiseert Mw. Butler die een EEG wilde en wat bloed. Op de vraag waar we die EEG dan moesten laten maken zei ze dat we dat zelf mochten beslissen en dat je dat overal kunt laten doen. Vreemd antwoord maar ik dacht wel even……ze krijgt tenminste geen provisie van ingestuurde patiënten en da’s al heel wat in een corrupt medisch systeem als hier. Dus dat hebben we in een goed ziekenhuis laten doen. Van te voren moesten we een spulletje kopen dat we mee moesten nemen. Alles is hier verkrijgbaar zonder recept (zelfs antidepressiva en antibiotica) dus dat was makkelijk. Een half uur van te voren melden en toen moesten we zelf het rustgevende middeltje geven. Werkte bij Francis niet zo als het zou moeten: het leek wel alsof hij zich er tegen verzette. Ik had hem op schoot, heb drie kwartier de longen uit mijn lijf gezongen (misschien heb ik geen zangtalent?) maar uiteindelijk legde hij het loodje. 25 Electroden op zijn hoofdje en 2 op zijn borstkas en toen nog het onderzoek van een half uur, waarna hij niet meer wakker te krijgen was. De uitslag, die wat duidelijker en in begrijpelijke taal uit Nederland kwam, was dat er op sommige plaatsen in zijn hersenen activiteiten zijn waarvan de sterkte en de frequentie niet waren zoals ze zouden moeten zijn. Waar dat vandaan komt: geboortetrauma, te hard aangepakt? Er lijken in elk geval geen gebieden uitgevallen! Het geneesmiddel (deparkine) dat ze hem voorgeschreven hebben, wordt in Nederland ook gebruikt. De kunst is deze medicatie heel precies op Francis af te stellen. Het medicijn zou de epileptische aanvallen (tjes) kunnen doen verminderen en mogelijk verdwijnen. Als dat gebeurt kan er een andere wereld voor Francis opengaan, MITS er geen andere beperkingen zijn. De medicatie zal zijn ontwikkeling niet in de weg staan. Nou, dat was goed nieuws. Jasmin heeft 30 instellingen gebeld om een plekje voor Francis te zoeken, en op basis van de medische gegevens hebben er 29 direct "nee" gezegd. Alleen het tehuis voor "sick and dying children" wilde hem wel plaatsen maar dat betekent dan "einde oefening". Toen kwam er ineens een andere instelling om de hoek: de stichting GENTLE HANDS …….. (zie http://www.gentlehandsinc.org/). Gisteren hebben we Francis daarnaartoe gebracht. Ik had hem in de auto op schoot en hij pakte het gele sleutelkoordje dat om mijn nek hangt. Toen de sleutels rammelden kwam er een heel, heel zuunig (Hollands? Heeft ie toch iets meegekregen.) lachje naar boven: herkenning! Francis was bij binnenkomst het 90ste kind. 65 caretakers zorgen voor de kinderen!!! Er is ook gespecialiseerd personeel en één op één zorg in de unit waar hij nu is. Acht bedjes met patiëntjes. Het raakte mij, en iedereen die mee was, wel: de social worker Jasmin, de caretaker waar hij onlangs verbleef……. We realiseerden ons ook wel dat het echt niet te doen zou zijn geweest om hem hier te houden want hij is gewoon een patiëntje. Hier zal hij vier maanden mogen blijven. Als er een ieniemienie beetje verbetering is, zal dat verlengd kunnen worden met drie maanden. Maar als er na vier maanden geen verbetering is, gaat hij alsnog naar het tehuis voor de "sick and dying children". Heb mijn knop allang omgezet en snap dat in hun cultuur hij "sick" is. Maar dan is wel alles geprobeerd.
Er zal nu heel veel geoefend moeten worden met zijn "wiebelhoofdje" en aan nog meer mankementjes. Het streven nu is hem adoptable te krijgen. Dat is eigenlijk altijd een beetje mijn doel en mijn stille hoop geweest.
Francis had iedereens hart gestolen zo klein als ie was……zoveel meegemaakt en zo berustend: kan ik nog wat van leren.
Een mooiere afsluiting van de "episode Francis" had ik mij niet kunnen voorstellen. Voor iedereen hier….eind goed al goed!
Liefs Pietje
-
28 Februari 2015 - 09:34
Emilie Drege:
Dag Pietje ,
Wat een uitgebreid medisch verslag. Leuk dat hij jou herkende .Er is iemand die echt om hem geeft met hulp van anderen ,indrukwekkend .Met de anderen gaan jullie er echt voor, dat bewonder ik.
Dank voor je verslag ,lieve groet en gebed , Emilie.
-
28 Februari 2015 - 11:25
Hansje:
Ontroerend!!
Heel veel liefs
Hansje -
28 Februari 2015 - 17:23
Els Van Der Heijden:
Hallo Pietje,
Je geeft wel een indruk van de medische weg die jullie gaan voor een kleintje en nu maar hopen,dat dit nieuwe plekje hem weer verder brengt.Moeilijk om dan toch afstand te nemen.
Heel veel sterkte en nog mooie ervaringen in deze laatste weken.Angel is nog veel in mijn gedachten en gebed.
bijzonder gegroet van Els/Karel -
01 Maart 2015 - 14:17
Monique:
We duimen voor Francis. Hij verdient een prachtige plek in een liefdevol gezin. Ben wel benieuwd hoe het zingen van je klinkt. Maar op de foto kan je goed zien dat je het met zoveel liefde doet dat moet toch genoeg zijn voor zo'n mannetje. Eigenlijk kunnen de kinderen je hulp nog wel langer gebruiken volgens mij valt daar nog veel te doen. We horen het weer van je. Veel groeten van ons. -
01 Maart 2015 - 14:22
Fried:
Eindelijk achter de computer je verhalen uitgebreid gelezen en de foto's bekeken. Zo beleven we het wel helemaal mee en wat heerlijk dat je je zo goed kan inzetten en je zo nuttig kunt zijn. Nog eventjes en dan horen we je verhalen uit je eigen mond, dat lijkt me fantastisch, Fried -
02 Maart 2015 - 13:26
Olga:
Lieve Pietje,
Een bijzonder kinsje op een bijzondere plek. Ik hoop en bid met jou, dat hij vooruitgang mag boeken. Met jouw liefde al een zuur lachje kunnen produceren is al heel wat:) Keep up the good work!
X Olga
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
