Lesje in nederigheid
Door: Pietje
Blijf op de hoogte en volg Pietje
16 Februari 2020 | Filipijnen, Manilla
Dag allemaal,
De tijd vliegt …. dus tijd voor een update?
Wat heb ik op één van de “vrije” dagen gedaan? Heel wat, maar 1 activiteit wil ik er graag uitlichten: het geeft een goed beeld hoe de situatie hier is …..
Een van onze nieuwe buren in Barneveld hoorde dat ik naar Manila zou gaan. Ze vertelden dat ze daar een sponsorkindje hadden via de organisatie “Woord & Daad”. Ik bood aan om “hun” kindje (Alisha, 7 jaar) te bezoeken aangenomen dat de afstand naar haar toe geen spelbreker zou zijn.
Via de organisatie was ik inmiddels in contact gekomen met de lokale vertegenwoordigster en de basis was gelegd. We zouden elkaar treffen op de parkeerplaats van een MacDonalds. Zij (Jing) zou mij naar Alisha rijden, had geregeld dat we er om 14.00 zouden zijn om in de “kerk” de dienst bij te wonen en vervolgens het huisje te zien waar de familie woonde. Het pakte geheel echter geheel anders uit ….
We waren inderdaad op tijd voor de dienst ….. in een gebouwtje (foto 1) wat tevens als schooltje werd gebruikt. Alles bij elkaar aan oppervlakte even groot als ons huis. De familie werd mij aangewezen en kon ze goed zien ….. opgedoft en nerveus voor hun (reeds) aangekondigde bezoek (foto 2). Na de dienst was het de bedoeling dat we naar hun huis zouden gaan maar toen bleek dat ze helemaal geen huis hadden: ik stond perplex. Ik heb voor het eerst iemand gezien die stond te trillen als een rietje en dat was de moeder! Ik wilde haar troosten en legde mijn arm om haar heen en vertelde haar dat iedereen zo trots is op Alisha omdat ze het zo goed doet op school. Toen kwamen de tranen en het hield niet op en brak er bij mij ook iets ….. zo sta je daar aan de andere kant van de wereld te snotteren met een vrouw die je amper kent en die je dochter zou kunnen zijn.
Ze hadden dus helemaal geen huis want Papa had geen baan meer en de huur van 2000 phil ps (rond de 40 euro) per maand hadden ze niet en dan sta je op straat. Nu mochten ze wonen in een lokaaltje het kerkje/schooltje: hij verft als tegenprestatie het gebouwtje en zij houdt alles schoon maar dat is ook snel klaar … Ze waren zo verschrikkelijk dankbaar dat dat zo kon: s’avonds uitpakken voor het slapen en s’morgens alles weer inpakken …. wat een situatie! Ze vertelde ook haar schoonouders nog nooit te hebben gezien omdat er geen geld is voor een busreis van 2 dagen er naar toe. Fysiek konden de ouders ook niet naar hun komen aangezien ze, na een lang leven ploeteren op de bananenplantages, fysiek volledig “op” zijn. Veel foto’s van alle verslagen en tekeningen van Alisha voor het thuisfront kreeg ik mee! Overigens hadden ze een geweldige maaltijd gemaakt want gastvrij zijn ze zeker: bananen met kokos, een soort soep en een taart van rijst en nog veel meer! De hele kerkenraad was opgetrommeld, de koster en nog meer (foto 3). Ik denk dat alleen het tonen van belangstelling al een geweldige opsteker voor ze is geweest. Dat is iets wat ik ook in het TLC merk: belangstelling tonen doet ze zo goed!
Tsja, en dan rijdt je naar huis en dan vraag je je af waar wij ons allemaal druk over maken! Lampje van het olie pijl brandt … de accu van je fiets knippert te snel met koud weer of je band is niet hard genoeg ….. het gaat eigenlijk allemaal nergens over! Voor mij ook weer een opsteker om te weten waar het in het leven nou echt weer om gaat: het was een lesje in nederigheid!
XXPP
De tijd vliegt …. dus tijd voor een update?
Wat heb ik op één van de “vrije” dagen gedaan? Heel wat, maar 1 activiteit wil ik er graag uitlichten: het geeft een goed beeld hoe de situatie hier is …..
Een van onze nieuwe buren in Barneveld hoorde dat ik naar Manila zou gaan. Ze vertelden dat ze daar een sponsorkindje hadden via de organisatie “Woord & Daad”. Ik bood aan om “hun” kindje (Alisha, 7 jaar) te bezoeken aangenomen dat de afstand naar haar toe geen spelbreker zou zijn.
Via de organisatie was ik inmiddels in contact gekomen met de lokale vertegenwoordigster en de basis was gelegd. We zouden elkaar treffen op de parkeerplaats van een MacDonalds. Zij (Jing) zou mij naar Alisha rijden, had geregeld dat we er om 14.00 zouden zijn om in de “kerk” de dienst bij te wonen en vervolgens het huisje te zien waar de familie woonde. Het pakte geheel echter geheel anders uit ….
We waren inderdaad op tijd voor de dienst ….. in een gebouwtje (foto 1) wat tevens als schooltje werd gebruikt. Alles bij elkaar aan oppervlakte even groot als ons huis. De familie werd mij aangewezen en kon ze goed zien ….. opgedoft en nerveus voor hun (reeds) aangekondigde bezoek (foto 2). Na de dienst was het de bedoeling dat we naar hun huis zouden gaan maar toen bleek dat ze helemaal geen huis hadden: ik stond perplex. Ik heb voor het eerst iemand gezien die stond te trillen als een rietje en dat was de moeder! Ik wilde haar troosten en legde mijn arm om haar heen en vertelde haar dat iedereen zo trots is op Alisha omdat ze het zo goed doet op school. Toen kwamen de tranen en het hield niet op en brak er bij mij ook iets ….. zo sta je daar aan de andere kant van de wereld te snotteren met een vrouw die je amper kent en die je dochter zou kunnen zijn.
Ze hadden dus helemaal geen huis want Papa had geen baan meer en de huur van 2000 phil ps (rond de 40 euro) per maand hadden ze niet en dan sta je op straat. Nu mochten ze wonen in een lokaaltje het kerkje/schooltje: hij verft als tegenprestatie het gebouwtje en zij houdt alles schoon maar dat is ook snel klaar … Ze waren zo verschrikkelijk dankbaar dat dat zo kon: s’avonds uitpakken voor het slapen en s’morgens alles weer inpakken …. wat een situatie! Ze vertelde ook haar schoonouders nog nooit te hebben gezien omdat er geen geld is voor een busreis van 2 dagen er naar toe. Fysiek konden de ouders ook niet naar hun komen aangezien ze, na een lang leven ploeteren op de bananenplantages, fysiek volledig “op” zijn. Veel foto’s van alle verslagen en tekeningen van Alisha voor het thuisfront kreeg ik mee! Overigens hadden ze een geweldige maaltijd gemaakt want gastvrij zijn ze zeker: bananen met kokos, een soort soep en een taart van rijst en nog veel meer! De hele kerkenraad was opgetrommeld, de koster en nog meer (foto 3). Ik denk dat alleen het tonen van belangstelling al een geweldige opsteker voor ze is geweest. Dat is iets wat ik ook in het TLC merk: belangstelling tonen doet ze zo goed!
Tsja, en dan rijdt je naar huis en dan vraag je je af waar wij ons allemaal druk over maken! Lampje van het olie pijl brandt … de accu van je fiets knippert te snel met koud weer of je band is niet hard genoeg ….. het gaat eigenlijk allemaal nergens over! Voor mij ook weer een opsteker om te weten waar het in het leven nou echt weer om gaat: het was een lesje in nederigheid!
XXPP
-
16 Februari 2020 - 11:58
Pietje Pull Ter Gunne:
De foto's komen later, site tijdelijk onbereikbaar. BJ -
16 Februari 2020 - 13:31
Anne:
Indrukwekkend verhaal, wat maak je wat mee daar, een fijne resterende tijd!
-
16 Februari 2020 - 13:32
Anne:
Kan ik geld overmaken voor die busreis? -
16 Februari 2020 - 14:44
Han En Henny:
Wat geweldig voor dat gezin, dat ze de buurvrouw van de sponsor mochten ontmoeten. Juist een gezin dat het zo nodig heeft.
We wensen je nog een gezegende tijd.
Han en Henny. -
16 Februari 2020 - 16:04
Alline:
Wat een ontroerend verhaal Pietje!
-
16 Februari 2020 - 16:51
E.v.d.Heijden-Offermans:
Lieve Pietje
Ervaringen waar je stil van wordt!Je geeft goed weer wat er dan in je omgaat.Hulp en aandacht is dan zo waardevol.Ik sluit me bij Anne aan met de vraag nog financieel te kunnen bijdragen?
Voor je vertrek had ik dat al willen doen,maar is er niet van gekomen.
Veel dank voor je ontmoeting en support met Hans en Rod,aardige foto.
Goede dagen nog en behouden thuiskomst.
l
Ubi caritas et amor Deus ibi est. ELS -
17 Februari 2020 - 20:43
Else:
Weer genoten van je verhaal. Wat hebben we het toch goed hier. Iets om heel dankbaar voor te zijn.
Ik hoop dat je nog meer mooie belevenissen meemaakt en knuffel de kleintjes.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
