De eerste week
Door: Pietje
Blijf op de hoogte en volg Pietje
24 Januari 2020 | Filipijnen, Manilla
Dag allemaal,
De eerste week is voorbij …. de kop is er af en wat is er weer veel gebeurd. Donderdagavond aangekomen en de vlucht was fantastisch … veel lege stoelen, dus veel ruimte! 18 uur vliegen en geen buurman/vrouw hebben is geweldig! Hoorde van de stewardess dat veel mensen waren afgehaakt i.v.m. de mogelijke verdere vulkaanuitbarstingen. De lucht was bij aankomst erg smerig en er lag nog wel wat as maar het meeste was weg gebezemd. Toch maar af een toe een kapje op tegen het stof bij veel wind.
Jorge heeft me opgehaald en we waren eerder op mijn logeeradres dan gepland …. en mijn eigen vertrouwde kamer stond klaar:
Dat was fijn. Inmiddels had ik een mail ontvangen van Debra met de vraag of ik mee wilde gaan naar een sportdag op Zaterdag van de Faith Academy: wat kleintjes van het kindertehuis waren bij andere kindertjes samengevoegd tot een elftalletje…zo leuk: de kist gaat open met voetbalschoentjes in alle maten: vaak te groot, broek te groot maar dat mocht de pret niet drukken. De hele kleintjes gingen mee want er is daar ook een giga speeltuin en van tijd tot tijd waren wij het publiek: geen papa’s of mama’s voor de kindertjes van de tlc …. maar we hebben uitbundig geklapt als een werd gescoord.
De zaterdag en zondag maar verder gebruikt om alles op de rit te krijgen.
Maandag lekker vroeg op pad: stond aan de weg te wachten op mijn trike en daar stopte er vrij snel eentje. Vroeg of ik weer naar tlc ga?
Dat de man mij na al die tijd nog herkende vond ik wel bijzonder! In het kindertehuis waren de Italiaanse ouders weer van de tweeling die geadopteerd is. Ik had zaterdag al kennis gemaakt met ze maar het was te rommelig op zo’n sportdag om een gesprek te kunnen voeren. Ze waren moe: het was altijd zo dat er 3 dagen zijn waar de ouders bij de adoptiekindertjes betrokken zijn: bv in het begin alleen bij het ontbijt, dan ontbijt en s’ middags in bad enz. Nu waren daar 5 dagen voor gepland. De tweeling was een jongen en een meisje (4 jaar): met het jochie ging het wel goed maar het meisje was wel heel gereserveerd naar de moeder toe! Joh, dat was echt rot om te zien…ze deden zo hun best en ze lieten ze ook goed met rust maar je zag aan hun ogen dat je snakten naar een knuffel. Papa liet mij zien dat hij mooie bedjes had getimmerd, mama de spreien genaaid, opa een poppenhuis en nu waren ze zo afstandelijk! Natuurlijk komt dat heus wel goed maar toch! Dinsdags was het gebruikelijke afscheidsfeestje ….. veel gezongen met een lach en een traan maar inmiddels rollen er video’tjes binnen van het gezinnetje en het oogt al aardig relaxed. Annemarie zei dat zwemmen zo goed is want ze kunnen niet zwemmen en dus zullen ze juist hun toevlucht zoeken tot hun ouders en is fysiek contact niet te vermijden …. goeie! Ze vertrekken de 28ste naar Italië en zitten tot dan in een hotel MET zwembad. Een adoptiegezin wordt hier een “forever family” genoemd: vind ik wel heel mooi: een ”forever family” klinkt zo warm, zo’n eindstation … beter kan het eigenlijk niet! Anders dan een adoptie gezin waarbij ik zelf het gevoel zou hebben er net toch niet helemaal bij te horen. Iedereen zal dat natuurlijk weer heel anders ervaren!
De rust is nu weergekeerd en iedereen is weer overgegaan tot de orde van de dag: voor mij betekent dat lekker naar buiten met de kinderen. Zeker voor een kleine beer van 1 ½ die astma heeft. In een vochtige kelder is het dan ook niet goed toeven. De draagbuidels van Wein en Lot leven nog steeds en ik gebruik ze iedere dag. Even naar een piepspeeltuintje naast tlc waar het een beetje “vergane glorie” is, is er genoeg om te klauteren en je te vermaken. Kindertjes uit de buurt komen er ook en dat is ook wel goed om andere kinderen te zien dan alleen de tlc koppies.
Wordt vervolgd, xxPP
De eerste week is voorbij …. de kop is er af en wat is er weer veel gebeurd. Donderdagavond aangekomen en de vlucht was fantastisch … veel lege stoelen, dus veel ruimte! 18 uur vliegen en geen buurman/vrouw hebben is geweldig! Hoorde van de stewardess dat veel mensen waren afgehaakt i.v.m. de mogelijke verdere vulkaanuitbarstingen. De lucht was bij aankomst erg smerig en er lag nog wel wat as maar het meeste was weg gebezemd. Toch maar af een toe een kapje op tegen het stof bij veel wind.
Jorge heeft me opgehaald en we waren eerder op mijn logeeradres dan gepland …. en mijn eigen vertrouwde kamer stond klaar:
Dat was fijn. Inmiddels had ik een mail ontvangen van Debra met de vraag of ik mee wilde gaan naar een sportdag op Zaterdag van de Faith Academy: wat kleintjes van het kindertehuis waren bij andere kindertjes samengevoegd tot een elftalletje…zo leuk: de kist gaat open met voetbalschoentjes in alle maten: vaak te groot, broek te groot maar dat mocht de pret niet drukken. De hele kleintjes gingen mee want er is daar ook een giga speeltuin en van tijd tot tijd waren wij het publiek: geen papa’s of mama’s voor de kindertjes van de tlc …. maar we hebben uitbundig geklapt als een werd gescoord.
De zaterdag en zondag maar verder gebruikt om alles op de rit te krijgen.
Maandag lekker vroeg op pad: stond aan de weg te wachten op mijn trike en daar stopte er vrij snel eentje. Vroeg of ik weer naar tlc ga?
Dat de man mij na al die tijd nog herkende vond ik wel bijzonder! In het kindertehuis waren de Italiaanse ouders weer van de tweeling die geadopteerd is. Ik had zaterdag al kennis gemaakt met ze maar het was te rommelig op zo’n sportdag om een gesprek te kunnen voeren. Ze waren moe: het was altijd zo dat er 3 dagen zijn waar de ouders bij de adoptiekindertjes betrokken zijn: bv in het begin alleen bij het ontbijt, dan ontbijt en s’ middags in bad enz. Nu waren daar 5 dagen voor gepland. De tweeling was een jongen en een meisje (4 jaar): met het jochie ging het wel goed maar het meisje was wel heel gereserveerd naar de moeder toe! Joh, dat was echt rot om te zien…ze deden zo hun best en ze lieten ze ook goed met rust maar je zag aan hun ogen dat je snakten naar een knuffel. Papa liet mij zien dat hij mooie bedjes had getimmerd, mama de spreien genaaid, opa een poppenhuis en nu waren ze zo afstandelijk! Natuurlijk komt dat heus wel goed maar toch! Dinsdags was het gebruikelijke afscheidsfeestje ….. veel gezongen met een lach en een traan maar inmiddels rollen er video’tjes binnen van het gezinnetje en het oogt al aardig relaxed. Annemarie zei dat zwemmen zo goed is want ze kunnen niet zwemmen en dus zullen ze juist hun toevlucht zoeken tot hun ouders en is fysiek contact niet te vermijden …. goeie! Ze vertrekken de 28ste naar Italië en zitten tot dan in een hotel MET zwembad. Een adoptiegezin wordt hier een “forever family” genoemd: vind ik wel heel mooi: een ”forever family” klinkt zo warm, zo’n eindstation … beter kan het eigenlijk niet! Anders dan een adoptie gezin waarbij ik zelf het gevoel zou hebben er net toch niet helemaal bij te horen. Iedereen zal dat natuurlijk weer heel anders ervaren!
De rust is nu weergekeerd en iedereen is weer overgegaan tot de orde van de dag: voor mij betekent dat lekker naar buiten met de kinderen. Zeker voor een kleine beer van 1 ½ die astma heeft. In een vochtige kelder is het dan ook niet goed toeven. De draagbuidels van Wein en Lot leven nog steeds en ik gebruik ze iedere dag. Even naar een piepspeeltuintje naast tlc waar het een beetje “vergane glorie” is, is er genoeg om te klauteren en je te vermaken. Kindertjes uit de buurt komen er ook en dat is ook wel goed om andere kinderen te zien dan alleen de tlc koppies.
Wordt vervolgd, xxPP
-
24 Januari 2020 - 11:02
Marlon:
Lieve Pietje
Wat ontzettend goed dat je hebt doorgezet om toch te gaan!!
Ben het helemaal met je eens een forever family klinkt zoveel mooier.
Hopen dat deze kindertjes een warm thuis gaan krijgen.
Heel veel succes en dank voor je uitgebreide mail.Liefs, Marlon -
24 Januari 2020 - 11:10
Margriet:
Dag Pietje,
Mooi om mee te lezen. Een goede tijd daar bij de kinderen. -
24 Januari 2020 - 11:33
Machteld:
Lieve Pietje zo mooi dat je dit weer doet!
Komt me allemaal zo bekend voor! Doe heel veel groetjes daar!
Heel veel succes en hoop niet teveel last van de stof.
Fijn om je berichten te volgen. Liefs Machteld ( Pip) -
24 Januari 2020 - 11:51
Else:
Super trots op mijn schoonzus ! -
24 Januari 2020 - 13:06
An Ott:
Fijn te horen dat je goed bent aangekomen. Ik heb genoten van je verhaal en ik wens je ‘n hele fijne tijd daar. Fijn dat er mensen zijn zoals jij. Gr.An -
24 Januari 2020 - 13:06
An Ott:
Fijn te horen dat je goed bent aangekomen. Ik heb genoten van je verhaal en ik wens je ‘n hele fijne tijd daar. Fijn dat er mensen zijn zoals jij. Gr.An -
24 Januari 2020 - 13:06
An Ott:
Fijn te horen dat je goed bent aangekomen. Ik heb genoten van je verhaal en ik wens je ‘n hele fijne tijd daar. Fijn dat er mensen zijn zoals jij. Gr.An -
24 Januari 2020 - 13:15
Bonella:
Dag Pietje, leuk om je reisverslag te lezen! Ontroerend vond ik het verhaal over de adoptieouders. Ik hoop voor ze dat ze inderdaad een 'forever family' zullen zijn en blijven! Ik wens je een fijne tijd bij de kinderen! Hartelijke groeten van ons allemaal, Bonella -
24 Januari 2020 - 13:43
Nel Van Der Gaauw:
Ha lieve Pietje, fijn dat je een rustige reis hebt gehad en dat je alweer herkend was !!!!Ja,ja ,onze Pietje!
Ik wens je een gezegende tijd toe .Wat een mooi voorbeeld,dat woord Forever Family! Dat zijn wij ook ,als de Here Jezus kennen,Forever!!! Mag dit ook voor hen daar eens waarheid worden.Love hou! Doeg!Nel -
24 Januari 2020 - 15:04
Annet:
Of je niet weggeweest bent! -
24 Januari 2020 - 15:43
Wilhelmien:
Wat fijn dat je na zo.n goede reis,
weer een warm onthaal hebt bij de kindjes.
En ik heb met plezier je mail gelezen,
En wens je alle alle goeds ,
en blijheid met elkaar toe !
Een warme groet van Wilhelmien. -
24 Januari 2020 - 15:43
Ela Van Den Hout:
Goed van je Pietje, dat je steeds weer gaat om te helpen. -
24 Januari 2020 - 19:24
Ton & Dia:
Dag lieve Pietje, wat mooi om dmv je reisverhalen met je “mee te reizen”. Respect voor het goede werk dat je daar doet. Hartelijke groeten en liefs van ons -
24 Januari 2020 - 23:41
Marja:
Geweldig om jouw eerste verslag te lezen en op afstand jouw ervaringen zo persoonlijk te delen. Jouw verslag van de Italiaanse ouders en de tweeling is wederzijds zo begrijpelijk en komt bij mij binnen -
25 Januari 2020 - 09:26
Joke:
Hi Pietje, wat leuk zo'n verslag! Veel respect dat je je aan de andere kant van de wereld inzet voor de kleine medemens. Hartelijke groet, Joke -
25 Januari 2020 - 10:57
Wout En Janny :
hallo zorgzame Pietje, wat een mooi bericht zo van je bezigheden, super dat je je zo inzet voor deze kindertjes, we zijn trots op z n buurvrouw, succes en sterkte met al je werkzaamheden!!! Wout en Janny. -
25 Januari 2020 - 22:14
Mir:
Hoi Pietje, wat een mooi verhaal. Lijkt me fijn dat je zo langzamerhand de situatie ter plekke daar zo goed kent. Is het erg benauwd met die vulkaanuitbarsting? Terwijl jij op de Filipijnen zit heb ik vandaag aan ongedocumenteerde Filipino’s( waarvan er ong. 20.000 in Nl zijn, en veel zonder papieren) voorlichting gegeven over toegang tot de gezondheidszorg in Nl. Grappige coincidentie. Kreeg net van hen een bedankmail
Een mooi verblijf verder daar. Liefs.
-
26 Januari 2020 - 10:52
Marijke:
Ha Pietje,
Wat een warmte spreekt er weer uit jouw verhaal -
26 Januari 2020 - 18:15
Mieke Pull Ter Gunne:
Dag Pietje, door Albert en Ellen kan ik je nu volgen op internet.
Geweldig wat een waardevol werk je daar doet voor de kinderen.
Een “forever family” daar voor de kinderen zal veel goed doen.
Veel sterkte en tevredenheid wensen we je toe.
Erik en Mieke -
29 Januari 2020 - 21:48
Anne Horjus:
Mooi verhaal Pietje, fijne periode gewenst!
Liefs, Anne -
01 Februari 2020 - 16:53
Victorine:
LievePietje. Het verhaal over de forever family met de tweeling kwam heel erg bij mij binnen. Ik was ook 4, toen ik míjn forever family kreeg. Ik Ben daar enorm gelukkig opgegroeid en bid voor de kinderen,dat zij net zo gelukkig worden ,als ik was. Natuurlijk komt er eerst de gewenning en hopelijk snel de aanhankelijkheid, maar als je dat niet kent ....... Geniet van al die kindjes, die zo afhankelijk van de grote mensen zijn. Liefs Victorine
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
